διατρητική δύναμη — пробивная сила;
διατρητικο βλήμα — бронебойный снаряд;
διατρητική μηχανή — сверлильный станок
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
διατρητικός — ή, ό 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη διάτρηση 2. αυτός που μπορεί να διατρυπά. 3. φρ. «διατρητική μηχανή» μηχανή με πληκτρολόγιο το οποίο συνδέεται με συγκρότημα διατρητικών ακίδων, για τη διάτρηση δελτίων κατά τη μηχανογράφηση. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ … Dictionary of Greek
διατρητικός — ή, ό αυτός που έχει την ιδιότητα να διατρυπά: Το διατρητικό εργαλείο ανοίγει τρύπες σε φύλλα χαρτιού, για να μπουν σε ντοσιέ … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
τορός — (I) ά, όν, ΜΑ 1. (για φωνή ή ήχο) οξύς, διαπεραστικός («φωνὴ λαμπρὰ καὶ φθέγμα τορόν», Λουκιαν.) 2. το ουδ. ως ουσ. τὸ τορόν η ηχηρότητα, το να είναι ο ήχος διαπεραστικός («τὸ τοῡ προφερομένου λόγου τορὸν καὶ τρανέστατον», Ευστ.) αρχ. 1. (για το… … Dictionary of Greek
τρυπανικός — ή, όν, Α [τρύπανον] αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ενέργεια τού τρυπάνου, ο διατρητικός … Dictionary of Greek
τρυπανώδης — ῶδες, ΜΑ [τρύπανον] αυτός που διατρυπά, διατρητικός … Dictionary of Greek
